Sport Niepełnosprawnych w badaniach naukowych

Matthew P. Brancaleone: Badanie różnic anatomicznych, sensorycznych i wydajności u sportowców niesłyszących lub niedosłyszących, które mogą mieć wpływ na leczenie wstrząśnienia mózgu

Matthew P. Brancaleone, PhD, PT, DPT, AT
Uniwersytet Stanowy Ohio

W Stanach Zjednoczonych jest ponad 71 000 studentów szkół wyższych, którzy są niesłyszący i niedosłyszący (D/HoH), a wielu z nich uprawia lekkoatletykę.

Sportowcy niesłyszący i niedosłyszący mają podobny wskaźnik wstrząśnień mózgu jak sportowcy słyszący, uprawiający sport na poziomie uniwersyteckim.

Chociaż w najnowszym konsensusie dotyczącym wstrząśnienia mózgu w sporcie zalecano różne metody leczenia wstrząśnień mózgu w specjalnych populacjach, takich jak osoby niesłyszący i niedosłyszący, istnieją krytyczne luki w wiedzy na temat wyjściowych wyników po wstrząśnieniu mózgu, rozpoznawania i diagnozowania wstrząśnienia mózgu oraz rekonwalescencji po wstrząśnieniu mózgu u sportowców, którzy są niesłyszący i niedosłyszący.

Podstawowe badanie wstrząśnienia mózgu często obejmuje ocenę neurokognitywną, behawioralną i fizyczną.

Typowe objawy początkowe u sportowców niesłyszących lub niedosłyszących.

  • Zawroty głowy
  • Szumy uszne
  • Problemy z równowagą
  • Lęk/depresja
  • Typowe objawy poczatkowe u sportowców słyszących:
  • Zmęczenie/niska energia
  • Kłopoty z zasypianiem
  • Trudności z koncentracją

Dane normatywne są dobrze ugruntowane w przypadku słyszących sportowców ze szkół wyższych, ale nie u sportowców ze szkół wyższych, którzy są niesłyszący i niedosłyszący.

Różnice w wyjściowych wynikach sportowców niesłyszący i niedosłyszący i sportowców słyszących mogą negatywnie wpłynąć na leczenie wstrząśnienia mózgu i decyzje dotyczące powrotu do gry sportowców niesłyszących i niedosłyszących

Populacja niesłyszących i niedosłyszących może stanowić wyjątkowe wyzwanie dla podmiotów świadczących opiekę zdrowotną w zakresie leczenia wstrząsów mózgu, szczególnie w odniesieniu do możliwej dysfunkcji przedsionkowej ze względu na bliskość aparatu przedsionkowego, ślimaka i naczyń nerwowo-naczyniowych

Układ przedsionkowy odgrywa kluczową rolę w kontroli postawy i funkcjonowaniu oczu, na które często wpływa wstrząs mózgu

Celem badań jest zbadanie różnic w wyjściowej ocenie wstrząśnienia mózgu pomiędzy sportowcami niesłyszący i niedosłyszący a sportowcami ze szkół wyższych, którzy są słyszący.

Tłumaczenie tekstu w PJM w formie wideo: