Rebecca Foster
University of Worcester, United Kingdom

Stuart Harrison
Honorary Vice President of United Kingdom Deaf Sport

Celem prezentacji jest podzielenie się najbardziej aktualnym krajobrazem angielskiego sportu dla osób niesłyszących.
Niewielu autorów wzięło udział w debacie na temat miejsca, w którym znajduje się brytyjski sport osób niesłyszących, czy powinien on zostać włączony do Igrzysk Paraolimpijskich, czy też nadal promować i rozwijać kulturę i możliwości osób niesłyszących poprzez Igrzyska Głuchych.
Współpraca słyszącego pracownika akademickiego, który pracował jako trener na kilku Igrzyskach Olimpijskich dla osób niesłyszących – Rebecca Foster oraz dyrektora ds. badań naukowych dla osób niesłyszących, i wiceprezesa Brytyjskiego Związku Sport dla niesłyszących – Stuarta Harrisona, stworzyło nową narrację o problemach i wyzwaniach, przed którymi stoi społeczność niesłyszących w ramach sportu wyczynowego.
Autorzy konsultowali się z byłymi i obecnymi trenerami i członkami zarządu Brytyjskiego Związku Sportu dla niesłyszących, aby zgromadzić prawdziwe odzwierciedlenie niespójności niesprawiedliwości, z którą się borykają.
Jak zarządzany jest sport osób niesłyszących w Wielkiej Brytanii?
W Wielkiej Brytanii istnieje Narodowa Instytucja Zarządzająca oraz organizacje charytatywne zajmujące się sportem i aktywnością fizyczną osób niesłyszących. Została założona w czerwcu 2003 r. i obecnie jest członkiem Międzynarodowego Komitetu Sportu dla Głuchych (ICSD) i Europejskiej Organizacji Sportu Niesłyszących.
Na początku organizacje zajmujące się Brytyjskim Sportem prowadziła politykę bezkompromisową, polegającą na finansowaniu najlepszych perspektyw na zdobycie medali, w związku z czym nie było do niej dostępu przez osoby niesłyszące.
Do 2008 r. brytyjski sport nie otrzymywał żadnych funduszy. Rok później polityka „Bez kompromisów” została złagodzona, ale nadal nie obejmowała osób niesłyszących.
Aktualnie, w odpowiedzi na strategię rządu, firma Sport w Wielkiej Brytanii stworzył własną strategię włączenia w zakresie równości i różnorodności, zwaną „siłą różnicy”.
Sport dla osób niesłyszących w Wielkiej Brytanii otrzymuje fundusze wyłącznie w ramach Związku Sportu w Anglii. Inne kraje macierzyste posiadają zdecentralizowane finansowanie (Szkocja, Walia, Irlandia Północna).
Biorąc pod uwagę badania, obecnie w środowisku naukowym dyskutuje się nad kilkoma kluczowymi tematami: 1) Wartość osób zaangażowanych w sport niesłyszących, 2) Skuteczna komunikacja, 3) Powiązania między sportem słyszących i głuchych; oraz 4) Finansowanie.

Tłumaczenie tekstu w PJM w formie wideo: